سلام برغریب دل آشنای مدینه،سلام برفرزند غریب بردبار مدینه ، سلام بر سینه ی تاب وتب روزگار ، سلام بر اوج صلابت و پاسداری روزگار، سلام دوباره ی مرا پذیرا باش که چنین از فراقت در بلندای انتظار نشسته ام ،بگو با کدامین نغمه برایت ناله سردهم ...
مولاجان ... رنجنامه ات روزگار را به شکوه آورده ... غبار غم و دلشوره ام را تو میدانی ...که هنوز چشمان اشکبار منتظرانت بیقرار صبح نشسته اند...
آقاجان صدای مهربانت ، بر رخسار طبیعت سایه انداخته ؛ودستان مهربانت را در چرخ فلک حس میکنم ...نمی دانم کجایی ولی میدانم که سمت نگاهت غریبانه مرا میخواند؛ و در خلوتم برایت دعای فرج میخوانم «ونذر قدومت تا ابد انتظار میکشم ...»
نوشته شده در تاریخ دوشنبه 89 آبان 17 توسط
سجاد مقیمی منفرد
درباره وبلاگ
